Verlies en rouw
Jaarlijks bellen en mailen heel veel mensen naar Zeeuws Verlies. Ze vragen wat wij voor ze kunnen doen om verder te kunnen na het verlies van een geliefd familielid, een vriend of collega of na een ander groot verlies zoals gezondheid, echtscheiding, een baan, een familielid dat ze nooit meer (mogen) zien, emigratie bijvoorbeeld. Ze vertellen over hun emoties, hun verdriet, de vermoeidheid of het onbegrip van de omgeving of in de werksituatie.
Ook de omgeving belt om te vragen hoe ze steun kunnen bieden bij de rouw van een ander.
“Na een paar maanden vroeg niemand meer hoe het met me was. Ik vond het zwak van mezelf om er met anderen over te praten en ook belastend. Toch heb ik de stap gezet en steun gezocht”.
“Ik heb gemerkt dat troost niet vanzelf naar je toekomt. Je moet het organiseren en niet bang zijn om hulp te vragen.”
“Hoe fijn kan het zijn wanneer iemand een poosje met je meeloopt, wetende dat alles er mag zijn.”
“Het went nooit, maar de pijn van het gemis is wel minder geworden. Ik kan nu ook denken aan alle mooie momenten die we hadden.”