Over verlies en rouw
Jaarlijks bellen en mailen heel veel mensen naar Zeeuws Verlies. Ze vragen wat wij voor ze kunnen doen om verder te kunnen na het verlies van een geliefd familielid, een vriend of collega of na een ander groot verlies zoals gezondheid, echtscheiding, een baan, een familielid dat ze nooit meer (mogen) zien, emigratie bijvoorbeeld. Ze vertellen over hun emoties, hun verdriet, de vermoeidheid of het onbegrip van de omgeving of in de werksituatie. Ook de omgeving belt om te vragen hoe ze steun kunnen bieden bij de rouw van een ander.
Je kunt ook eens kijken op de website van LSR Landelijk Steunpunt Rouw
“Ik heb gemerkt dat troost niet vanzelf naar je toekomt. Je moet het organiseren en niet bang zijn om hulp te vragen.”
“Na een paar maanden vroeg niemand meer hoe het met me was. Ik vond het zwak van mezelf om er met anderen over te praten en ook belastend. Toch heb ik de stap gezet en steun gezocht”.
“Het went nooit, maar de pijn van het gemis is wel minder geworden. Ik kan nu ook denken aan alle mooie momenten die we hadden.”
Rouw
Onder rouw verstaan we een scala aan reacties en gevoelens die kunnen optreden na een betekenisvol verlies. Het is de ‘prijs’ die je betaalt voor de liefde voor en verbondenheid met een ander mens. Het zijn eigenlijk twee kanten van dezelfde medaille. Er wordt ook wel gezegd dat rouw het proces is van aanpassen aan een leven zonder de aanwezigheid van de overledene.
Het is belangrijk dat je kunt rouwen zoals jij dat wilt en nodig hebt. Dat je de tijd en ruimte neemt om bij je eigen gevoelens te kunnen blijven en deze kunt uiten als je daar behoefte aan hebt.
Rouwen betekent in ieder geval niet dat je ziek bent, soms kun je er wel ziek van worden. Het vergt tijd en aandacht maar niet perse een behandeling.
Na het verlies van een dierbare wordt er vanuit gegaan dat mensen vier taken dienen te volbrengen:
- Het aanvaarden van de realiteit van het verlies.
- Het doorleven van de pijn en het verdriet.
- Het aanpassen aan een nieuw leven waarin de overledene niet meer aanwezig is.
- De overledene emotioneel een plaats geven en het oppakken van de draad van het leven.
De taken kunnen regelmatig door elkaar heen lopen. (rouwtaken model van dhr. W. Worden) ). Het verlies raakt verweven in de eigen levensloop. ‘Rouw verwerk je niet, je overleeft je verlies en je leeft ermee’ (Manu Keirse, 2018).
Verlies
Iedereen maakt ingrijpende verliezen mee: niet alleen door de dood maar ook door het leven. Verlies van het werk, van een huwelijk, van gezondheid zijn voorbeelden van betekenisvolle verliezen. De verliezen die je ervaart door de natuurlijke loop van het leven, zoals wanneer bijvoorbeeld je kinderen het ouderlijk huis verlaten of bij het afsluiten van het arbeidzame leven, kunnen zeer ingrijpend zijn. Ook nu is er sprake van pijn en verdriet en het is belangrijk dat je de ruimte neemt en krijgt om bij deze gevoelens en veranderingen stil te staan.
Hoe verwerk je de zelfdoding van je kind? Hoe ga je om met zo’n verschrikkelijke gebeurtenis, met de machteloosheid, het schuldgevoel? Regisseur Annelies Heesakkers, bevriend met beide ouderparen, maakte van dichtbij mee hoe de ouders van Fijkje en Esther met de totaal onverwachte dood van hun dochters omgaan. In de documentaire ‘Als je kind er niet meer is’ (2014) laat zij de veerkracht zien van mensen, en hoe zij na zo’n haast ondraaglijk verlies het leven verder leven. https://www.oudersoverledenkind.nl/als-je-kind-er-niet-meer-is/
Meer over rouw
Voel je je verdrietig?
Voel je je vastzitten na het verlies van een dierbaar persoon?
Wil je meer informatie over rouw en verlies?
Kijk dan ook eens op deze links. Hier vind je allerlei verwijzingen naar websites waar je veel aanvullende informatie kunt vinden.
Tips voor de omgeving
Als steunend ervaren gedrag bij verlies en/of rouw: