Langzaam zie ik hen gaan
die ik nog bij me had,
de bocht om van het pad.

Wat gouddoorschenen stof, dan wordt
het in het hof nog stiller dan voorheen.
De liefsten. Eén voor één.

Door: Ida Gerhardt

Ik weet niet wat het jaar je bracht
of wat het van je nam
Ik weet niet waar je naar op zoek was
of wat je overkwam

Ik weet niet wat je wensen waren
of welk doel voor ogen
Ik weet niet